Problem badawczy - cel badania – praca badawcza nad dotykiem, uwagą, akceptacją, pogłębieniem bliskości i relacji między partnerami, ich wzajemną korelacją i oddziaływaniem na siebie.
Podstawą eksperymentu jest stworzenie komfortowych warunków, dla par, w których badany zostanie wpływ dotyku, wzajemnej troski, uwagi, bliskości na zdrowie psychiczne, fizyczne, dojrzałość emocjonalną, samoakceptację i akceptację partnera.
Teza badawcza – sprawdzenie, w jaki sposób głęboka, codzienna, autentyczna bliskość, poprzez wzajemne skupienie się na sobie, z troską, szacunkiem i uwagą /atrybutami miłości/ wpłynie na choroby i dysfunkcje badanych, ich deficyty z dzieciństwa, oraz ich samoakceptację oraz dojrzałość emocjonalną.
Eksperyment będzie składał się z dwu etapów
II ETAP - udział w nim weźmie jedna para. Etap ten będzie polegał on na prześledzeniu podstawowych założeń eksperymentu oraz przygotowaniu podłoża do dalszych badań. Po zweryfikowaniu podstawowych założeń badanie przejdzie w drugi etap
II ETAP - udział w nim weźmie 20 par. Wyłonione z nich zostaną cztery grupy badawcze.
• I – pary ze stażem minimum 10 lat
• II – pary ze stażem minimum 3 lat, po fazie „zakochania”
• III – nowe pary, znające się maksymalnie kilka miesięcy, „zakochani”
• IV - pary wyłonione z osób zgłaszających się do eksperymentu, nie znających się wcześniej
Każdy z etapów będzie trwał od 3 do 12 miesięcy.
Metoda - opis badania
W codziennym dorosłym życiu nie mamy zazwyczaj wystarczająco dużo czasu, by skupić się na wzajemnej czułości, bliskości, trosce i uwadze. Zmęczeni, zapracowani, zajęci szeregiem różnych spraw, nie dbamy o swoje wzajemne potrzeby, nie zauważamy ich i nie zaspokajamy. Cięgle „dajemy radę”, często udając bardziej dojrzałych emocjonalnie, niż faktycznie jesteśmy. Tymczasem, wewnątrz, pełni deficytów z dzieciństwa, ukrywamy je zarówno przed sobą jak i innymi. Celem eksperymentu jest stworzenie przestrzeni pozwalającej na wyrażenie i zaspokojenie „dziecięcych” oraz innych nie wyrażanych nigdy jasno i wyraźnie potrzeb, pozwalającej jednocześnie na prawdziwe poznanie się nawzajem, pogłębienie relacji i zdjęcie z siebie szeregu „dorosłych”, nieprawdziwych masek.
Przed przystąpieniem do eksperymentu uczestnicy zostaną przebadani pod względem zdrowia psychicznego i fizycznego, odnośnie posiadanych chorób fizycznych czy dysfunkcji psychicznych. Badania będą okresowo powtarzane, aż do zakończenia eksperymentu. Ich celem jest wykazanie, jaki wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne miała bliskość jakiej doświadczyli badani.
Badani zamieszkają w osamotnieniu, odizolowani od społeczeństwa i zdani wyłącznie na siebie. Pary nie będą musiały troszczyć się o finanse, pożywienie, oraz szereg innych codziennych potrzeb, poza zwykłymi zajęciami domowymi. Bez konieczności chodzenia do pracy, zajmowania się dziećmi czy innymi sprawami zewnętrznymi.
Jedynym ich zadaniem oraz celem eksperymentu będzie wzajemna troska i uwaga wobec siebie i partnera, oraz skupienie się na miłości wobec siebie nawzajem. Zostanie zaproponowane im szereg ćwiczeń związanych z pobudzeniem ich zmysłów, wpływających na pogłębienie ich bliskości.
Ponadto, przez cały ten czas uczestnicy eksperymentu będą mogli poszukiwać własnych deficytów z dzieciństwa, badać je i wzajemnie je zaspokajać. Celem badania jest skłonienie i sprowokowanie uczestników do wejścia w maksymalną bliskość. Może to spowodować ich powrót do stanu z dzieciństwa, w którym dziecko pragnie maksymalnej atencji. Pragnie by patrzeć na nie, cokolwiek robi, dotykać i przytulać je, zawsze kiedykolwiek tego pragnie, czuwać, kiedy śpi, budzić rano najpiękniejszymi słowami, być przy nim cały dzień. Tulić, kołysać, śpiewać, czytać bajki, rysować, malować, pisać, spacerować, odpoczywać. Tak długo, jak długo będzie to potrzebne.
Pary będą monitorowane. Uczestnikom eksperymentu zostanie zapewniona możliwość ciągłego korzystania z wsparcia psychologicznego. Parom w trakcie badania, zostaną zaproponowane różnego rodzaju formy pracy z wewnętrznym dzieckiem. Uczestnicy – jeśli zechcą - będą mogli zapoznać się z szeregiem propozycji pogłębienia bliskości między sobą i lepszego zrozumienia własnych pragnień i potrzeb. Zaproponowane zostaną im zajęcia takie jak metody Gordona, Rozenberga, techniki masażu, tantra i szereg innych technik oraz zajęć wspierających pogłębienie relacji między nimi.
Aby doprowadzić do utrzymywania ciągłej bliskości, parom zostaną zaproponowane różnego rodzaju możliwości np. okresowe symboliczne przywiązania sznurem jednej z rąk do ręki drugiego partnera o dowolnie ustalonej długości, na dowolnie ustalony czas. Celem takich i podobnych temu zabiegów będzie doprowadzenie do wspólnego uczestnictwa we wszystkich czynnościach, wspólnego mycia się, spania, przygotowywania jedzenia, wspólnej celebracji każdego aspektu bycia razem, łącznie z potrzebami fizjologicznymi. Będą to jedynie nieobligatoryjne propozycje, bez przymusu stosowania się do proponowanych metod, z pełną dowolnością skorzystania z nich.
Jednym z najbardziej istotnych założeń będzie również wymóg, by pozostać razem również w sytuacjach napięć, kłótni, nieporozumień. „Zostań, bądź przy mnie, nawet kiedy Cię odpycham, nawet wtedy, kiedy chcę uciec”. Bardzo często, w sytuacjach konfliktowych, kryzysowych, zamykamy się, odchodzimy od siebie nawzajem, powielając izolacyjny wzorzec z dzieciństwa. Mimo, że wcale nie chcemy uciekać, pragnąc wtedy jak największej bliskości, uwagi i akceptacji, z bezradności zamykamy się lub ukrywamy. Jednym z celów badania jest stworzenie sytuacji, kiedy ucieczka – właśnie w sytuacjach konfliktowych będzie utrudniona, przypominając o tym, że jeśli teraz czegoś potrzebuję najbardziej, to akceptacji, miłości i bliskości. Teraz, nie po jakimś czasie.
Badane aspekty eksperymentu
• Wpływ bliskości na jakość relacji badanych
• Wpływ bliskości na zdrowie psychiczne i fizyczne badanych
• Sposoby i metody pogłębienia bliskości w relacji partnerskiej
• Sposoby i metody rozbudzenia troski i uwagi wobec partnera
• Wpływ bliskości na samoocenę, samoakceptację, ogólne postrzeganie siebie i poczucie własnej wartości
• Wpływ bliskości na ocenę partnera, jego akceptację
• Wpływ bliskości na choroby i dysfunkcje psychofizyczne,
• Wpływ bliskości na samoleczenie
• Wpływ bliskości na możliwość nakarmienia deficytów wewnętrznego dziecka
• Rozwiązywanie konfliktów w bliskości bez możliwości uciekania od siebie.
• Zjawisko zakochania oraz aspekty świadomego przekształcenia go w miłość.
• Wpływ zakochania na organizm
Cele eksperymentu:
• Sprawdzenie oraz wykazanie jak bliskość i pogłębienie relacji partnerskich wpłynie na dysfunkcje/choroby psychiczne oraz fizyczne
• stworzenie sytuacji w której wszelkie te potrzeby będą mogły być zrealizowane
• umożliwienie dorosłym parom powrót do dziecięcych potrzeb i odgrywanie dzieciństwa z największą czułością, troską i wzajemną miłością. Rozpoczynając od poczęcia, okres płodowy, poród, dzieciństwo aż do dnia dzisiejszego
• powrót do emocji z dzieciństwa - „Nie odchodź ani na chwile”
Każda z osób w trakcie eksperymentu będzie prowadzić własny dziennik, zapisując, nagrywając swoje odczucia wobec postawianych i przeżywanych kwestii. Po zakończonym eksperymencie zostanie wydana książka – praca naukowa dotycząca bliskości, opisująca przeprowadzone badanie
W ramach badania
• Okresowe badania psychofizyczne
• Codzienna ankieta badawcza. Prowadzenie dziennika i własnych obserwacji.
• Codzienne nagrania audio/wideo z odpowiedziami na postawione kwestie.
• Dopuszczalna jest możliwość codziennego monitoringu w wybranych godzinach.
• W sytuacji pozyskania odpowiednio dużych funduszy na badanie, brana jest pod uwagę możliwość codziennej transmisji na zewnątrz, z wybranych momentów dnia. Dzięki temu, eksperyment jest w stanie generować środki pozwalające na finasowe samozasilanie.
KONTAKT
Tomasz Chudziński
Tel +48 603 119 216
keepflying@wp.pl